Nga Arben Llalla
Të gjithë në ditët e zisë për vdekjen e parakohshme të Arben Xhaferrin nxituan të thonin fjalë të mira, por harrojmë që disa prej tyre që vajtonin e izoluan atë politikisht duke sabotuar idetë dhe programet e tij kombëtare duke u ulur me vasalitet në prehrin e kundërshtarit.
Arben Xhaferi në dukje duket se dështojë në fushën e politikës, por në të vërtetë ai arriti suksese duke mbrojtur themelimin e UT, krijoj kushtet për themelimin edhe të një universiteti tjetër shqiptar në Tetovë, atë të UEJL, është ideatori i themelimit të Institutit të Studimeve në Shkup “Pjetër Bogdani”.
Xhaferi denoncoj ndërkombëtarisht racizmin shtetëror të Maqedonisë të çdo gjëje shqiptare etj. Çdo kush ka patur mundësinë që të shohim deklaratën e z.Arben Xhaferit pas firmosje së Marrëveshjes së Ohrit, kur ai foli në gjuhën shqipe dhe ky veprim diplomatik i tij u pengojë politikanëve maqedonas të cilët u distancuan zyrtarisht.
Deklarata në gjuhën shqipe pas nënshkrimit të Marrëveshjes së Ohrit ishte demaskim publik që Arben Xhaferi i bëri shtetit të Maqedonisë në sy të diplomatëve të huaj të cilët u habitën nga veprimet distancuese të drejtuesve shtetëror maqedonas për gjënë më të thjeshtë sepse Arben Xhaferi foli në gjuhën e tij kombëtare.
Arben Xhaferi ishte njeri modest dhe i kuptueshëm, që diti të lexonte mentalitetin dhe mendimet e popullsisë shqiptare në Maqedoni. Pata rastin të bashkëpunoj ngushtë disa kohë me të, të këshillohej me mua rreth çështjes politike midis Greqisë dhe Maqedonisë. Ai pajtohej për çështjen e emrit të Maqedonisë me çdo emër, përveç që kjo Republikë të mos të kishte përmbajtje të emrit SLLAVË.
Në fund të vitin 2008, si anëtar i Forumit Imazh dhe Media propozoj që Arben Xhaferi të shpallej POLITIKANI I VITIT I TREVAVE SHQIPTARE nga ky Forum, një çmim që e meritonte, por që nuk mbërriti në dorën e tij ashtu siç e meritonte. Ai mu lut që mos të bëhej zhurmë për këtë vlerësim të madh që i bëhej.
Ai do mbetet njeriu që diti të bënte politikë me shqiptarët e Maqedonisë duke i njohur shumë mirë në kulturë dhe psikologji. Ishte nacionalistë që e vuante në shpirt përçarjen e shqiptarëve. Asnjëherë nuk u morr me shkrime të politikës ditore, nuk botoj asnjë shkrim që të kritikonte politikanët shqiptar andej dhe këtej kufirit edhe pse ata i meritonin kritikat për politikën e keqe që bënin.
Arben Xhaferi nuk besonte në religjione por në ZOT. Nuk ishte përkrahës i politikës nënshtruese të shqiptarëve ndaj Turqisë dhe Greqisë, por vështronte nga Perëndimi. Tek e fundit Arben Xhaferi mendonte dhe vepronte si Rilindasit me parrullën FEJA E SHQIPTARIT ËSHTË SHQIPTARIA. Ai ishte vazhduesi i linjës së politikës së Hasan Prishtinës.
Kush pati mend e kuptoj atë, kush nuk pati mend nuk e kuptoj dhe nuk ka për ti kuptuar asnjëherë Rilindasit.
Familja, miqtë dhe bashkëpunëtorët e tij të ngushtë i bënë nderime dhe një varrim të thjeshtë ashtu siç ishte vetë Arben Xhaferi. Shumica e politikanëve të Tiranës dhe Prishtinës ishin atë të ditë për të përcjellë trupin e pa jetë të njeriut vizionar që edhe i mundur nga sëmundja prej vitesh nuk e ndali kontributin për çështjen kombëtare.
Atë ditë në varrim munguan dy figurat qendrore të Tiranës, Sali Berisha dhe Fatos Nano të cilët i kanë disa borxhe të pashlyera politike Arben Xhaferit. Ai nuk e meritonte mos ardhjen e tyre për të hedhur një grusht dhe, nuk ka asnjë justifikim për këta dy politikan që z.Xhaferi u është gjendur në ditë të vështira atyre.
